Van alle bedreigde Vlaamse akkervogels kent de grauwe gors de sterkste terugval: de voorbije 15 jaren slonk het aantal grauwe gorzen in Vlaanderen met 95%. De verspreiding van de soort werd beperkt tot vier kerngebieden, twee in Zuid-Hageland (Brabants Haspengouw) en twee in Limburgs Haspengouw. Regionaal Landschap Zuid-Hageland en Werkgroep Grauwe Gors sloegen de handen in elkaar en testten vanaf 2018 een aantal maatregelen uit op de akkerplateaus om de achteruitgang van de grauwe gors in Vlaanderen een halt toe te roepen. Grauwe gorzen hebben nood aan meer voedsel in de zomer en aan het einde van de winter, en meer veilige plekjes om een nest te maken.
In de loop van dit project werden speciale beheerovereenkomsten afgesloten met landbouwers, bijvoorbeeld voor het inzaaien van stroken met kolen (veel rupsen en andere insecten!), en zette de werkgroep Grauwe gors in op het opsporen en beschermen van de gorzennestjes. Een combinatie van maatregelen lijkt te werken: grauwe gorzen nestelen graag in luzerne. Ze vertoeven ook graag in brede, kruidenrijke bermen en vinden voedsel op en tussen de kolen. Zo komen we tot een stabilisatie van het aantal broedparen (in 2021 werden er 50 geteld) en een lichte uitbreiding van hun territorium. Maar de grauwe gors is nog steeds met uitsterven bedreigd! Het behoud en de uitbreiding van de ideale gorzenhabitat, met een mix van maatregelen, blijft dus een noodzaak.
Lees er alles over in het rapport “Veldwerk en ecologisch advies duurzaam biodiversiteitsproject ‘Grauwe gors in een duurzaam akkerland’” van Werkgroep Grauwe Gors.
